معمای والورده: چرا او نمی‌رود؟

هواداران بارسا این روزها و هفته‌ها با این شوق از خواب بر می‌خیزند که خبر اخراج و یا استعفای والورده را بشنوند. اتفاقی که تاکنون به دلیل بی‌کفایتی بارتمئو و بی‌شرافتی والورده رخ نداده است. اما این معمای بزرگی است که چرا منفورترین مربی تاریخ بارسا با وجود تمام مخالفت‌ها و نقدها و فحش‌ها و ... هنوز هم سر جایش باقی است؟ بیایید با هم بخشی از صحبتهای چند ماه قبل لوئیز انریکه را مرور کنیم. خیلی چیزها دستتان خواهد آمد! اینکه لوچو چطور رفت و ارنستو چطور نمی‌رود، چطور مسی با لوچو مشکل داشت و از ارنستو حمایت می‌کند و خیلی چیزهای دیگر...

در مصاحبه‌ای با رادیو کاتالونیا که توسط روزنامه آ اس پوشش داده شد، لوئیز انریکه مربی فعلی اسپانیا در مورد چالش‌های دوران حضورش در بارسا و چگونگی جدایی از این تیم صحبت کرد.

لوچو در اولین فصل حضورش در بارسا یعنی فصل ۲۰۱۴/۱۵ موفق شد تیمش را به سمت دریافت دومین سه گانه تاریخ باشگاه با ارائه زیباترین بازیها هدایت کند. اما این موفقیت ساده بدست نیامد. او در میانه راه مشکلاتی با برخی از بازیکنان بارسا من جمله مسی داشت.

پس از بازی برابر سلتا، ستاره آرژانتینی تاکتیک و چینش ترکیب لوئیز انریکه را زیر سوال برده بود و تنش‌ها وقتی به بالاترین حد رسید که در شکست ۱-۰ بارسا در آنوئتا مسی بازی را از روی نیمکت آغاز کرد.

زمانی که انریکه در تابستان ۲۰۱۴ به عنوان مربی بارسا انتخاب شد، در اولین کنفرانس خبریش پیام روشنی برای همه بازیکنان فرستاد: «من رهبر این تیم هستم!» پیامی که ظاهرا به مذاق مسی خوش نیامده بود و در ماههای اول حضور لوچو، آنها به ندرت با هم چشم در چشم می‌شدند.

«از من فقط خوبیِ مسی را خواهید شنید»

انریکه در بخشی از صحبتهایش با رادیو کاتالونیا گفت: «تا زمانی که آن مسئله حل شود، دورانی از تنش وجود داشت که من به شدت از آن گریزان بودم اما در هر صورت اتفاق افتاد و باید مدیریت می‌شد. اما امروز من فقط در مورد مسی خوبی خواهم گفت».

او همچنین افشا کرد که از همان ابتدای فصل ۲۰۱۶/۱۷ تصمیمش را برای ترک بارسا گرفته و این را به هیئت مدیره باشگاه هم اعلام کرده بود: «در ابتدای فصل سوم، من به باشگاه گفتم که به دنبال جایگزین باشند».

«از نگاه خودخواهانه، نیازی نبود انرژی بیشتری صرف کنم. با خودم فکر کردم که با داشتن این گروه از بازیکنان که بسیار خاص بودند، ساده‌ترین کار برای من تمدید قرارداد است. این ساده‌ترین کار دنیا بود. یک قرارداد بلند مدت امضا کنم، در خانه‌ام باشم، با بهترین بازیکنان جهان... چه چیزی می‌توانست بهتر از این باشد؟

اما می‌خواستم با خودم صادق باشم. گاهی بازیکنان نیاز دارند که چهره جدیدی ببینند که چیزهای جدیدی به آنها می‌گوید. باور دارم زمانی می‌رسد که پیام شما - اگر هنوز پیامی باقی مانده باشد - منقضی می‌شود؛ و شما نمی‌توانید بدون رساندن پیامتان به بازیکنان، یک مربی خوب باشید».

چطور انریکه رفت و والورده نرفت

با مرور حرفهای انریکه به نتایج جالبی می‌رسیم. هواداران قدیمی بارسا روحیه جنگنده و رقابت طلب و خستگی ناپذیر او را به خوبی به یاد دارند. او کسی است که همیشه برای بهترین بودن جنگیده و زمانی که می‌بیند شاید نتواند برای خودش و تیمش بهترین باشد، گزینه رفتن را انتخاب می‌کند.

اما والورده - کسی که نه اصالت بارسایی دارد و نه ظاهر غرور و شرافت یک انسان معمولی - گزینه ساده‌تر را انتخاب می‌کند که چسبیدن به ۲۴ میلیون یورو سالیانه‌ای است که اعجوبه‌ای مثل بارتمئو فقط ممکن است به او بپردازد؛ و البته کار کردن با بازیکنانی که سکون و رخوت و خاموش بودن او را به فال نیک می‌گیرند.

در عین حال اکنون شاید بتوان پرده از این معمای بزرگ برداشت که مسی چطور والورده را فوق‌العاده می‌نامد و نقدی از او نمی‌کند و خواستار ماندن اوست، آن هم در حالی که از تاکتیک و ترکیب انریکه انتقاد می‌کرده، یعنی همان چیزی که لوچو در آن بهترین بود و والورده بدترین!

حس و حال خوبی از رختکن بارسا دریافت نمی‌شود. انگار که تمام افتضاحات والورده از نظر بزرگان رختکن بارسا مزیت محسوب می‌شود. او کاری به کسی ندارد، فشاری به کسی وارد نمی‌کند، چیز زیادی از فوتبال بلد نیست که بخواهد از بازیکنانش برای اجرای آن کار بکشد، مسی رهبر تیم است و والورده احتمالا با احتیاط اسم او را به زبان می‌آورد، پیکه و بوسکتس و راکیتیچ و آلبا در هر حالت فیکس هستند، بساط کارناوال و تفریح و سفر بازیکنان فراهم است... چرا آنها باید به دنبال جایگزین باشند؟